04.IX  

James

Odnalazł ją siedzącą przy ogromnym drzewie. Płakała tak bardzo jakby chciała się pozbyć całego smutku. Nie słyszała jak chłopak podchodzi pod drzewo. Poczuła dopiero, jak ją obejmuje i przygarnia do siebie.


Gdy przestała płakać, Discordia otarła twarz rękawem i oparła głowę o ramię Jamesa.
--- Tęsknię za nim --- odchyliła głowę, żeby spojrzeć mu w oczy --- Naprawdę tęsknię.
--- Nie przejmuj się -- pochylił się i pocałował ją.
Pocałunek był spokojny, jednak to im nie wystarczyło. Nie potrafili dokładnie wyjaśnić co się stało. Może to ona potrzebowała miłości, aby przestać zadręczać się poranną kłótnią ze Scorpiusem? A może frustracja narastająca w Jamesie od chwili, gdy zobaczył pożądanie Malfoya, gdy patrzył na blondynkę? Tak czy inaczej obydwoje siebie pożądli i nie mogli tego ugasić.

Szarpnęła go mocno za rękaw, szepcząc tuż przy jego ustach.

--- Nie możemy. NIE TUTAJ!
Jęknął, ale nie przestał jej całować, a dziewczyna powoli rozpinała jego szatę.
--- Nie... Nie poznaję Cię... --- powiedział wyciągając w jej stronę ramiona.
Każdy dotyk Jamesa był cudowny i idealny. Tego właśnie potrzebowała, żeby móc zapomnieć o Ślizgonie.
--- Przepraszam, ale CO TO KURWA NA BYĆ?! --- wykrzyknął Scorpius.
James zareagował szybko i zasłonił Discordię swoim ciałem.
---Scorpius?! --- dziewczyna zrobiła ogromne oczy, szybko się podniosła i jeszcze szybciej ubierała swoją szatę.
--- Pieprzona Dziwka! -zmarszczył znacząco brwi --- A ja, wyobraź sobie, chciałem Cię przeprosić! --- wycelował różdżkę w Pottera, lecz nie zdążył rzucić zaklęcia, ponieważ upadł na ziemię.
--- Mówiłem Ci już, że masz do niej tak nie mówić! --- James zignorował Discordię i ponownie wycelował różdżką w Malfoya ---Zrozumiałeś?!
--- Cholera, Nott!! --- wrzasnął Scorpius -widziałaś co on zrobił?! Mój Ojciec Ci tego nie podaruje, Potter!
--- To może od razu do niego pójdziesz, co? --- zakpił James, chwytając dziewczynę za rękę i kierując się w stronę zamku.

O4.IX

Scorpius

--- No dawaj, Potter! --- Krzyknął Score --- Nie możesz do końca życia chować się za przyjaciółmi! --- Albus trzymał Scorpiusa, który szarpał się, jak wściekły.
--- Ja się nie chowam, ty arogancki gnojku! --- wrzasnął James. Fred i Aron przytrzymywali go za rękawy szaty i próbowali odciągnąć od Malfoya.
--- Słuchajcie, przestańcie! --- powiedziała Discordia, stojąca miedzy nimi i gromadzącymi się grupkami.
--- Odejdź stąd, Nott! --- Powiedział Mike skierowując w nią cały swój jad --- W dupie mamy twoje zdanie! --- Popatrzył na Ślizgonów, którzy stali obok, przyglądając się całej scenie z uśmiechem --- Uważasz się za lepszą od nas, ale gówno dla nas znaczysz! --- Discordia była zaszokowana tym, jak bardzo zraniły ją te słowa --- Zdradziłaś nas, tak jak twój ojciec zdradził Voldemorta, bo chciał być jednym z bohaterów!
--- Nie zdradziłam was!
--- Zostawiłaś nas! --- oskarżył ją Crabbe --- Jesteś zwykłą zdzirą!
--- Przegiąłeś! --- James wygląda jakby za chwile eksplodował.
Scorpius wydawał się spięty, a kiedy się odezwał miał ściśnięte gardło, lecz nawet się nie zawahał.
--- Zamknij się, Crabbe! --- spojrzał dziewczynie w oczy, pragnąc, by zrozumiała --- Przepraszam, Dis.
Discordia wydęła wargi.
--- Nie rozmawiam z Tobą --- odezwała się na tyle cicho, żeby nikt oprócz Scorpiusa i Jamesem jej nie usłyszał.
Blondyn zamknął oczy, jakby to, co powiedziała sprawiło mu ból fizyczny. Po chwili, jednak kiwnął głową, otworzył oczy i popatrzył na dziewczynę.

O4.IX

Discordia

--- Nie mam zamiaru tolerować mugolskich bójek na terenie szkoły! --- Blaise Zabini stanął pomiędzy dwoma chłopcami, którzy mierzyli się wzrokiem --- Zrozumiano? --- Przerzucił spojrzenie z Discordii na Malfoya --- Scorpius, podejdź tutaj! ---- Nauczyciel wskazał miejsce po jego prawej stronie --- Potter, tu! --- Pokazał miejsce obok blondyna.
--- Jako uczniowie Hogwartu jesteście zobowiązani przestrzegać zasady tu panujące i nie mam zamiaru tolerować waszych sprzeczek! --- Okrzyk Zabiniego sprowadził wszystkich na ziemię --- Nie obchodzi mnie, kto zaczął, wszystkie trzy domy tracą po 50pkt!
--- Ale, to niesprawiedliwe! --- sprzeciwiła się Discordia stojąca przy profesorze --- To nie my sprowokowaliśmy te kłótnie! James chciał stanąć w mojej obronie, gdy Crabbe nazwał mnie zdzirą!
--- Rozumiem, ale to go nie usprawiedliwia --- powiedział Blaise rzeczowym tonem --- Na przyszłość radzę rozwiązywać problemy w inny sposób. Slytherin, Gryffindor i Ravenclaw tracą po 50pkt! --- oznajmił profesor --- Chyba, to jasno sprecyzowałem?
--- Tak --- odpowiedziała dziewczyna.

.---------------------------------


JEŻELI SIĘ ZAWIEDLIŚCIE, TO PRZEPRASZAM I DZIĘKUJE, ZE WGL PRZECZYTAŁAŚ/ES :D
<dopiero się uczę pisać takie opowiadania, sorry jak są jakieś błędy >


Nie jest to kopia "Kwasu Pokolen" ponieważ JA wymyśliłam postać Discordi.

O3.IX

Scorpius

Wszyscy spoglądali na niego podejrzliwie. Scorpius szczerze tego nie lubił, chociaż znał powód - był synem śmierciożercy.

Zaczęła się druga godzina lekcji i profesor Blea kazał przeczytać fragment o animagach. Scorpius starał się, by jego mina wskazywała chociaż pozory zainteresowania i skupienia, ale myśli mu uciekały. Marzył, by móc już być w dormitorium Slytherinu.
— Scorpius?
Dźwięk własnego imienia wypowiedzianego przez profesora przywołał go do rzeczywistości.
— Tak?
— Pytałem, jakim według ciebie byłbyś animagiem. Pamiętaj, że zwierze będzie odzwierciedleniem twojej osobowości.
Poczuł się obnażony i zdenerwowany. Otworzył usta i wyrzucił z siebie pierwsze, co mu przyszło do głowy.
— Czymś wolnym.
Profesor Blea uniósł brew i przez jedną sekundę Scorpius myślał, że go wyśmieje.
— Interesująca odpowiedź.
Gdy zadzwonił dzwonek kończący lekcje Scorpius energicznie chwycił torbę i wybiegł z klasy.

03.IX

Discordia

W Wielkiej Sali czuła się jak intruz. Podeszła do stołu Ravencalaw i usiadła przy Nathanie.
— Kiepsko wyglądasz.
Skinęła głową, starając się nie okazywać zaniepokojenia.
— Umówiłem się z Victorem Stoff. Głupio, by było, gdybym tak łatwo dał mu się uwieść — kontynuował z figlarnym błyskiem w oku. — Może powinienem go olać? Wszyscy wiemy, że jest okropnym dupkiem. — Uniósł ręce w geście poddania. — Co jednak nie zmienia faktu, że strasznie mnie pociąga — urwał gwałtownie, uświadamiając sobie, co właśnie powiedział. — Chyba straciłem rozum. Prędzej czy później musiało do tego dojść.
Gapił się na blondynkę, jak sroka w gnat.
Przez kilka długich sekund milczeli, a potem Discordia podjęła temat.
— Dobra, już dobra. Gdzie się umówiliście?
Jego uśmiech poprawił jej nastrój, lecz zarazem ogarnęło ją jeszcze większe zdenerwowanie i poczuła mdłości.
— Mam wybrać miejsce. — Jego słowa mogły wydać się oschle, gdyby nie łagodny ton i empatia malująca w brązowych oczach.
— Może przy wieży Gryffindoru? Tam jest pusty pokój, a w czasie lekcji nikt wam nie przeszkodzi.
Wyciągnęła rękę z iPhone'em, a gdy stukała w dotykowy ekran, Nathan otoczył ją ramieniem.
— Jesteś genialna!
Discordia się uśmiechnęła. Choć na chwile mogła zapomnieć o problemach z Score.




-------------------------




JEŻELI SIĘ ZAWIEDLIŚCIE, TO PRZEPRASZAM I DZIĘKUJE, ZE WGL PRZECZYTAŁAŚ/ES :D

<dopiero się uczę pisać takie opowiadania, sorry jak są jakieś błędy >
Nie jest to kopia "Kwasu Pokolen" ponieważ JA wymyśliłam postać Discordi.